τερπικέραυνος

Vanakreeka

Omadussõna

τερπικέραυνος

[τερπῐκέραυνος] (terpikéraunos)

1. (eepikas) välgurõõmustaja, välkudeheitja (Zeusi epiteet)

Vormid

Teine käändkond.

• genitiiv: τερπικεραύνου / τερπικεραυνοῖο / τερπικεραύνοιο / τερπικεραυνόο / τερπικεραύνοο
• daativ: τερπικεραύνῳ
• akusatiiv: τερπικέραυνον
• vokatiiv: τερπικέραυνε

Hääldus

• (5. sajand eKr Atika) IPA: /ter.pi.ké.rau̯.nos/

Päritolu

Sõnadest τέρπω ('rõõmustama') ja κεραυνός ('välk').